Deze cd
bundelt drie vroege singles van Dinosaur Jr. en zijn companen. Zijnde “Little
fury things”, de cult/slackerklassieker “Freakscene” en de fantastisch Cure cover
“Just like heaven”. Als extraatje krijgt
u ook nog “Show me the way” van Peter Frampton voorgeschoteld dat door Jay
Mascis op geheel eigen wijze (lees: extreem vals gezongen en oe-oe-oerend hard)
wordt gebracht … en daar kunnen we enkel blij mee zijn, erg blij zelfs!
Dinosaur Jr.
is een band die zich wars van alle trends nooit een reet heeft aangetrokken van
wat hoort of zou moeten of zelfs zou kunnen. Midden jaren 90 werd wel een
overstap gemaakt naar een major label en werden er kleine “hitjes” (al een even
groot kutwoord als het werkelijk weerzinwekkende “ludiek”maar dit geheel
terzijde en uiteraard niet ter zake doend) met “Start choppin”, “Out there”,
“Feel the pain” en “Take a run at the sun” maar de hoezen bleven getekend door
een vierjarige met kleurenblindheid, de zanger/gitarist Jay Mascis bleef nukkig
en onbenaderbaar, de shows bleven oorverdovend luid en de setlist eigenzinnig …
as we like it!
Door de
jaren heen werd de band een paar keer on hold gezet door bandleider Mascis en
mocht bassist/zanger Lou Barlow zich gaan uitleven bij o.a. zijn lofi project
Sentridoh en het al even onderschatte Sebadoh. Drummer Murph kluste bij in een
kapsalon …
Aanraders zijn zeker de eerste drie lp’s “Dinosaur”,
“Bug” en “You are living all over me” al maakte de band eigenlijk geen enkele
slechte plaat op 31 jaar en met 11 officiële albums!
Fossils
klinkt eigenzinnig, die gitaren vliegen uit de bocht en klinken melancholisch
terwijl de stem van Mascis nog echt naar de van Dinosaur Sr. (Neil Young)
neigde. Onderga het eens, leg eens een cdtje op in de oto, ga eens naar een
live concert op 14/6 in de Kreun bv of de dag erna in de Casino of op 1
november in de AB in BxHell! Tis eens iets anders dan het EK op de voet volgen
… gepersonaliseerde oordopjes zijn wel aan te raden en niet aftrekbaar bij de
mutualiteit! Trust me, I am a doctor!
Anekdote: in
december 2000 zag ik J. Mascis and the Fog (Jay’s nieuwe begeleidingsgroep met
een paar oud leden van The Stooges in de line up) live in een half volgelopen
Vooruit. Tegen het einde van het concert stonden er misschien nog 200 mensen te
kijken wegens werkelijk oooooor-ver-dooooovend luid … zo luid dat je maag
stilletjes naar boven schuift door de keel tot in de mond … Niet makkelijk
alléé!
