Zeg nee tegen een jager, zeg ja tegen een neger!

Volgens Jean-Paul Sartre is de enige vraag die er in de filosofie echt toe doet: “Zelfmoord plegen of niet?” Ik denk dat ieder weldenkend mens die meer dan vijf chromosomen verwijderd is van een aap daar toch wel al over nagedacht heeft … bewust of onbewust …  je hebt zo inderdaad van die dagen waarop alles erop lijkt dat je door veertig bavianen in de aars gebuffeld bent, je weer es vijf km teveel hebt gereden in de bebouwde kom en je daarvoor vijftig snaren mag ophoesten terwijl je gestolen fiets nog steeds lijkt te zijn ontvreemd door E.T. die anders niet thuis kon raken, het meisje van je dromen er met de gast vandoor gaat die op de stoel naast jou zit … FUCK IT!

En dan ga je naar een concert van Amenra, keurig ingeklemd tussen de noiserock van Drums are for Parades en de Jesus and Mary Chainklonen A Place to bury Strangers en plots zijn die gedachten aan zelfdoding erg ver weg, plots is van een gebouw van veertig verdiepingen springen geen optie meer omdat je beseft dat je hoogtevrees hebt!

De vijf studioalbums van Amenra heten éénvoudigweg Mass I tot en met V. Titels zijn vaak ver te zoeken, teksten zijn al helemaal onvindbaar … maar dat doet er ook niet toe … mass staat voor mis of zoals u wil, ritueel en dat is een optreden van the Ra ook … een gewaarwording, een kopstoot, rauwe energie die door de zaal sluipt en je gewild of ongewild meesleurt. Eens je je ogen weer opent, zie je rondom je heen in het duister haast alle medetoeschouwers eenzelfde haast angstaanjagende dans met zichzelf uitvoeren, ogen gesloten, hoofden ritmisch bewegend op de zwaarmetalen riffs.  Met het gekrijs van zanger Colin als een gebed, een sermoen dat overal doorheen galmt.

Misschien is het een moment van troost, een antwoord op de vormloze pijn die het leven soms is … voor een verre vriend van me was “Automatic for the people” van REM een album van loutering in donkere, erg persoonlijke tijden … voor mij is deze zwarte Amenramass een rustpunt, een soort van kalmte die over me komt als een fris gewassen donsdeken dat warmte biedt op een koude nacht … misschien betekent het voor u -machtige lezer- helemaal niets … dat mag … dat kan … dat doet er niet toe … het is wat het is …

Voor mij is Amenra een antwoord op alle ongelofelijk “zaate” (Aalsters voor saai, boring, zoutloos maw) bands van het moment, die zich hullen in baarden en zich tooien met  hoedjes en akoestische gitaren en ongelofelijk slappe, bombastische, saaie liedjes brengen zonder ballen, zonder refreinen, zonder enige pit …

Misschien ben ik gewoon een ouwe lul van 42 die loopt te zagen dat het vroeger beter was maar vroeger was de muziek gewoon beter, un petit peu more RockandRoll, een beetje meer straight from the heart … enfin, misschien zit ik er gigantisch naast nu de Love of my Life (een schitterende Queensong btw) toch iets heel anders blijkt te zijn en ik het overweeg het ganse oeuvre van Jean-Marie Berckmans te herlezen … grapje, ik kan helemaal niet lezen het gaat wel ok hoor, alleen is en blijft de muziek die je tussen je 16^de en 25^ste ontdekte, toen je ook onbeschreven was en puur en je onbevangen open stond voor dingen, je het meeste bij blijft en das nu éénmaal rock, metal, bass, gitaar, drums -in mijn geval- en daar is Amenra een geweldige exponent van …

Zoom out … over naar de orde van de dag! Leg een leuk plaatje op en geniet van het leven as it is …


https://www.facebook.com/churchofra?fref=ts

Sneeuwwitje

Je bent het mooiste kindje

dat er is

gewoon en niet speciaal

gezond

en ook wel anders

gek

van mij en ook

van iemand anders

In vlees en in bloed

dat ik zo hard zweet

is jouw hart het mijne

en hou ik het vast

alleen jij hebt de sleutel

(sneeuwwitje)

alleen jij mag het houden

14 dagen slapen en dan opstaan

Vannacht droomde ik van een vrouw. Niet zomaar een vrouw, nee, mn droomvrouw. Kan ook moeilijk anders in een droom nie waar …

We hadden samen een kindje, een jongetje ondanks het feit dat we hadden afgesproken enkel meisjes te maken.  Met dat ene meisje erbij en ééntje van haar en ééntje van mij hadden we samen drie prinsesjes. Maar nee, het werd een jongetje, Felix dat later iets ongedefinieerd zou gaan doen met paarden doch dit geheel terzijde en uiteraard  niet ter zake doend!

Nu is A. niet echt een droomvrouw in de ware zin van het woord … ik ken haar ook in het leven dat zich achter het venster of achter dit scherm, zoals u wil, afspeelt … we zijn al verschillende keren uit wezen eten, ze kent al mn donkere en minder lichte kantjes, we zijn met onze beide meisjes naar een speeltuin geweest, we onderhandelden zelfs over samen een echt en niet denkbeeldig kind te hebben en we deelden nooit een bed of zetel of een vloer of een trap samen … een occasionele kus daargelaten … en eerlijk, twas een erg onhandige alsof ik weer mn eerste keer kuste op dat bed in Gent in een ver en vreemd verleden …

A. heeft sinds een paar maanden een hernieuwde relatie met W. (bekend van de website www.vraaghetaanW.be waar hij al uw levensvragen van het éénvoudige  “Wat is de zin van het leven? (het getal 668, de buur van Het Beest)” tot het iets complexere “Ontploffen nepborsten in een sauna? (ja)” voor u oplost) W. is fitter dan ikzelf, hij rookt niet, hij ontdekt met haar dingen, is zeer aanhankelijk en blaft als je hem een pootje geeft …

Sorry W., ik speel de man en niet de bal en dat mag eigenlijk niet! A. stelde me voor samen een baby te maken omdat ze nog een baby wou maar geen relatie, geen man die altijd achter haar noten aanzit en zo maar wou wel een verantwoordelijke papa die er ook is voor Felix wanneer het ff nodig is … en nu huist ze in een relatie met een man die geen kids meer wil wegens (a) zn hoogbejaarde leeftijd en (b) reeds twee tienerdochters die niet meer naar Clouseau luisteren maar naar een Dimmu Borgirfase zijn doorgegroeid, inclusief corpsepaint en het drinken van dierenbloed … (dit laatste is om te lachen en meen ik niet echt)

Is A. mn perfekte vrouw? Nee, want ze luistert niet naar metal, ze is erg onafhankelijk en doet haar goesting … ze is slank en mooi en zoals iedere knappe vrouw is ze nooit van jou alleen … moet je haar delen met een leger aanbidders en zijn de nachten lang, éénzaam, koud en slapeloos … zelfs met vier Tradonals in uw kloten op een paar whisky’s  zonder ijs … kan ik éénieder aanraden maar best niet meer met de auto rijden achteraf …

Diep vanbinnen ben ik eigenlijk bang van A. Erg bang …

Omdat ze zo op en top vrouw is en omdat ik bang ben niet te zullen voldoen op alle mogelijke vlakken. Niet in bed en ook niet in de zetel, op de trap en op de fiets. Nu is deze gids wel ervaren en kent hij de wegen die naar Rome leiden maar toch, ik heb faalangst. A. is een erg direct, open en seksueel wezen dat heel wat watertjes doorzwom en weet wat ze wil en daar ben je als man toch eventjes door bij de noten gegrepen, alsof een Nazgul klaar staat om je ballen eraf te bijten, niet inééns maar langzaam en pijnlijk, je bent bang dat de Snakeman zal falen, dat je de juiste woorden niet vindt en de vulkaan zal sputteren maar niet uitbarsten …

En eerlijk? Ik heb haar ook voorgelogen, ik heb me een klein beetje stoerder voorgedaan dan ik eigenlijk ben.  Ik wou gewoon in haar schoot liggen en wachten op het einde van de wereld, tot het behang van de muren fladderde en mn vullingen van pure liefde uit mn tanden vielen … en ja, ik wil een kind met haar maar dan niet in een halfslachtige situatie van eens een weekje daar, dan es een weekje hier … met haar wil ik alles erbij, in bed scheten kunnen laten, naar blasfemische black metal luisteren, alle dagen take away halen bij de afvalchinees, morgen een zonnetje, overmorgen regen en toch in elkaars schoenen willen staan en toch liever een dochtertje dat Fleur zal heten dan een jongetje dat Felix of Polleken zal gedoopt worden …

Misschien moet ik het gewoon aan W. vragen? Of nee, beter hou ik dit alles voor mezelf en zet ik het op een blog zodat iedereen het kan lezen en besef ik plotsklaps dat niet alles een droom is of blijft … dat het ware leven dromen kapotslaan is en ze beleven …