Vannacht droomde ik van een vrouw. Niet zomaar een vrouw,
nee, mn droomvrouw. Kan ook moeilijk anders in een droom nie waar …
We hadden samen een kindje, een jongetje ondanks het feit
dat we hadden afgesproken enkel meisjes te maken. Met dat ene meisje erbij en ééntje van haar en
ééntje van mij hadden we samen drie prinsesjes. Maar nee, het werd een
jongetje, Felix dat later iets ongedefinieerd zou gaan doen met paarden doch
dit geheel terzijde en uiteraard niet
ter zake doend!
Nu is A. niet echt een droomvrouw in de ware zin van het
woord … ik ken haar ook in het leven dat zich achter het venster of achter dit
scherm, zoals u wil, afspeelt … we zijn al verschillende keren uit wezen eten,
ze kent al mn donkere en minder lichte kantjes, we zijn met onze beide meisjes
naar een speeltuin geweest, we onderhandelden zelfs over samen een echt en niet
denkbeeldig kind te hebben en we deelden nooit een bed of zetel of een vloer of
een trap samen … een occasionele kus daargelaten … en eerlijk, twas een erg
onhandige alsof ik weer mn eerste keer kuste op dat bed in Gent in een ver en
vreemd verleden …
A. heeft sinds een paar maanden een hernieuwde relatie met
W. (bekend van de website www.vraaghetaanW.be
waar hij al uw levensvragen van het éénvoudige
“Wat is de zin van het leven? (het getal 668, de buur van Het Beest)”
tot het iets complexere “Ontploffen nepborsten in een sauna? (ja)” voor u oplost)
W. is fitter dan ikzelf, hij rookt niet, hij ontdekt met haar dingen, is zeer
aanhankelijk en blaft als je hem een pootje geeft …
Sorry W., ik speel de man en niet de bal en dat mag
eigenlijk niet! A. stelde me voor samen een baby te maken omdat ze nog een baby
wou maar geen relatie, geen man die altijd achter haar noten aanzit en zo maar wou
wel een verantwoordelijke papa die er ook is voor Felix wanneer het ff nodig is
… en nu huist ze in een relatie met een man die geen kids meer wil wegens (a)
zn hoogbejaarde leeftijd en (b) reeds twee tienerdochters die niet meer naar
Clouseau luisteren maar naar een Dimmu Borgirfase zijn doorgegroeid, inclusief
corpsepaint en het drinken van dierenbloed … (dit laatste is om te lachen en
meen ik niet echt)
Is A. mn perfekte vrouw? Nee, want ze luistert niet naar
metal, ze is erg onafhankelijk en doet haar goesting … ze is slank en mooi en
zoals iedere knappe vrouw is ze nooit van jou alleen … moet je haar delen met
een leger aanbidders en zijn de nachten lang, éénzaam, koud en slapeloos …
zelfs met vier Tradonals in uw kloten op een paar whisky’s zonder ijs … kan ik éénieder aanraden maar
best niet meer met de auto rijden achteraf …
Diep vanbinnen ben ik eigenlijk bang van A. Erg bang …
Omdat ze zo op en top vrouw is en omdat ik bang ben niet te
zullen voldoen op alle mogelijke vlakken. Niet in bed en ook niet in de zetel,
op de trap en op de fiets. Nu is deze gids wel ervaren en kent hij de wegen die
naar Rome leiden maar toch, ik heb faalangst. A. is een erg direct, open en
seksueel wezen dat heel wat watertjes doorzwom en weet wat ze wil en daar ben
je als man toch eventjes door bij de noten gegrepen, alsof een Nazgul klaar
staat om je ballen eraf te bijten, niet inééns maar langzaam en pijnlijk, je
bent bang dat de Snakeman zal falen, dat je de juiste woorden niet vindt en de
vulkaan zal sputteren maar niet uitbarsten …
En eerlijk? Ik heb haar ook voorgelogen, ik heb me een klein
beetje stoerder voorgedaan dan ik eigenlijk ben. Ik wou gewoon in haar schoot liggen en
wachten op het einde van de wereld, tot het behang van de muren fladderde en mn
vullingen van pure liefde uit mn tanden vielen … en ja, ik wil een kind met
haar maar dan niet in een halfslachtige situatie van eens een weekje daar, dan
es een weekje hier … met haar wil ik alles erbij, in bed scheten kunnen laten,
naar blasfemische black metal luisteren, alle dagen take away halen bij de
afvalchinees, morgen een zonnetje, overmorgen regen en toch in elkaars schoenen
willen staan en toch liever een dochtertje dat Fleur zal heten dan een jongetje
dat Felix of Polleken zal gedoopt worden …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten