Op
donderdag 13 oktober 2016 won Bob Dylan de Nobelprijs voor literatuur. Ik
orakel al jaren dat de Bobster zijn songteksten powezie zijn en dat de man de
Nobelprijs verdient –deels om te lachen, deels omdat ik zijn teksten daadwerkelijk
gelezen heb (en ze zijn gvd goed!) en deels omdat het eens iets anders mag dan
weer één of andere saaie bestofte snor uit Verweggistan- maar goed … enfin, ik
dus erg blij! Joepie, Bob won de Nobelprijs … Dansen! Drugs! Grenadineyoghurt!
Ik
dacht dat éénieder happy zou zijn en zo maar neen, een beetje later stroomden
de negatieve reacties als baggerdiarree mijn broek binnen. Dat mag uiteraard …
ik ben geen man van een uitgebreide polemiek en ik hou niet van discussies
omdat je nu éénmaal voor- en tegenstanders hebt van wat dan ook … op zich geen
probleem met de negatieve commentaren dus maar moet het allemaal zo bitter,
navelstaarderig en ironieloos? Mag er een vleugje humor aan toegevoegd worden, jongens
en meisjes? Mag het een beetje tegendraads en mag het wat steken??? Liefst op
een plek waar het pijn doet …
Schrijf
gerust: Bob Dylan sucks mega ass en hij is gay en het doet er allemaal niet toe
… maar “Ik hoor zijn stem niet graag” (tgaat om de teksten), “Het zijn
songteksten, das geen literatuur, behoort niet tot het literair canon” (fuck
hokjes, verniel hokjes, free your mind, who gives a ratsass about literaire
canonnen, is het mooi of niet ??), “Haal de verpakking eraf en het zijn
caramellenverzen” (deze slaat alles, je mag Dylan haten maar beweren dat het
caramellenverzen zijn, getuigt van een debiliteit zonder grenzen, haal de kaft
van uw boeken en … tis maar om te lachen hé Dimitri …
Alléé,
ik laat me teveel gaan, slecht voor het hart … wat ik me soms afvraag, is of er
in de lagere school van Messi ook altijd ruzie was toen de voetbalploegen gekozen
werden voor de turnles … “Neeje, Messi is bij ons”, “Nee, hij is bij ons”, “Gij
kunt ni voetballen”, “Uw moeder heeft platen van Nickelback” enz.
Vandaag
of gisteren schreef de Standaard “de bib is een plaats voor lummelaars” … nee,
de bib is een plek voor boeken, cd’s en dvd’s en consorten, waar je kan lezen …
Bob Dylan schrijft muziek waar je kan naar luisteren en van genieten (of niet),
voetbal is het leukste spelletje ter wereld waar je kan naar kijken en van
genieten … Gouden schoenen en Nobelprijzen moeten ze afschaffen omdat ze
deeltijdse tijdelijke opnames zijn … de schoonheid van het spel, de taal en de
muziek die zijn eeuwig en daar draait het mijns inziens om …
Ik
ben geen begenadigd redenaar, geen groot licht, een matig schrijver en ik weet
niks van smartphones maar ik probeer te genieten van een goed boek, de muziek
en teksten van Dylan (en Morrissey ) en ik heb al een paar keer van dichtbij
een lederen voetbal in mijn kloten gehad … dat doet pijn maar je voelt wel dat
je leeft … en daar draait kunst om … vind ik … vind je van niet? Wel ja,
whatever, nevermind … we hebben u niet nodig om te genieten …
Ik
ga Blood on the tracks nog es opleggen … nijg plaatje …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten