Mijn 20 beste plaatjes van 2014

Ziehier een volledig willekeurig lijstje van de “beste”, nu ja, leukste, warmste, aangenaamste, hardste, ruigste, zachtste en verrassendste  platen die ik het afgelopen jaar hoorde. Ik heb ze zeker niet allemaal gekocht omdat ik daar a) geen zin in had, b) ik er het geld niet voor heb, c) ik dit jaar hoe dan veel en veel teveel cd’s heb gekocht en het d) allemaal geen zin heeft … cd’s kopen dan toch … het is natuurlijk wel leuk en het trekt je wel es uit een dipje om de nieuwe van Bloodbath te kussen en aan de laatste Primordial te snuffelen maar toch … i have my doubts of kopen en kopen ons waarlijk gelukkig maakt …

Alléé, komaan, genoeg geleuterd! Here we go:

1) Over kill – White devil armory

2) Morbus Chron – Sweven

3) Cretin – Stranger (verpletterende grindcore met op zang een vrouw die vroeger een man was! Echt waar!)

4) Obituary – Inked in blood

5) Soulburn – The suffocating darkness  (ademt de oude Bathorysfeer uit)

6) Primordial – Where greater men have fallen (misschien wel de plaat van het jaar)

7) Godflesh – A world lit only by fire (de masters of industrial are back)

8) Cannibal Corpse – A skeletal domain (niet hun beste maar wel lekker)

9) Aphex Twin – Syro (nog een wonderkind dat terug is)

10) Beck – Morning phase

11) Bloodbath – Grand morbid funeral

12) Revocation – Deathless

13) Swans – To be kind

14) Triptykon – Melana chasmata

15) Todd Terje – It’s album time (zeker es uittsjekken, erg verrassend!)

16) Judas Priest – Redeemer of souls (you are never too old to rock)

17) Leonard Cohen – Live in Dublin

18) Beyond Creation – Earthborn evolution

19) Noneuclid –Metatheosis

20) Bob Dylan – Basement tapes, volume 11

En nu nog ff plaats maken voor de twee stinkers van het jaar al is “stinker” een relatief begrip! Waarschijnlijk zijn beide stinkers zelfs erg goed voor vele mensen en puur objectief bekeken misschien zelfs voor mij. Maar in de subjectieve ervaring die muziek toch wel is, zijn deze beide zilveren schijfjes voor mij gewoon “Jingle bells, jingle bells, BORING ALL THE WAY” …

-Opeth – Pale (eigenlijk een erg goede seventies symfonische rockplaat maar niks “progressiefs” aan en  do-de-lek saai)

-Morrissey – World piece is none of your business (alweer niet echt slecht maar van Mozz verwacht ik gewoon meer en deze plaat … pfieeeeuw, soms is een mens gewoon uitgezongen al overdrijf ik nu gewoon om over te komen)

En nu buiten! Ga plaatjes beluisteren of doe iets nuttigs met uw leven! NU! Het is nooit te laat!